بررسی ارتباط صفات شخصیت و سبک های دفاعی در افراد داوطلب جراحی زیبایی

مقدمه: جراحی زیبایی وسیله ای است برای ایجاد یک احساس خود ایده آل و آرمانی که از طریق آن درد مطلوب نبودن خود یا دوست نداشتن خود رفع می گردد. این مفهوم چند بعدی به عوامل متعددی به ویژه صفات شخصیت و سبک های دفاعی افراد وابسته است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین صفات شخصیتی و سبک های دفاعی در افراد داوطلب جراحی زیبایی می باشد. روش: روش انجام تحقیق از نوع همبستگی و روش اجرای پرسشنامه ها به صورت انفرادی بوده است. بدین صورت که با روش نمونه گیری در دسترس ازتعداد 80 نفر از افرادی که برای انجام جراحی زیبایی به کلینک های پوست و زیبایی شهرستان یزد مراجعه کردند، درخواست شد تا به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کنند. همچنین برای مقایسه افراد داوطلب از لحاظ متغیرهای پژوهش یعنی صفات شخصیتی و سبک های دفاعی تعداد 80 نفر به عنوان گروه کنترل تعیین شد. این افراد از مراجعه کنندگان به بیمارستان های فوق انتخاب شدند که تاحد ممکن با افراد گروه نمونه همتا شدند و متقاضی جراحی زیبایی نمی باشند. نمونه گیری این پژوهش به مدت 5 ماه طول کشید. نتایج: یافته های پژوهش حاضر روشن ساخت که در وهله اول بین صفات شخصیتی در افراد داوطلب و غیرداوطلب جراحی زیبایی ازجمله صفت دلپذیربودن تفاوت وجود دارد، به طوری که افراد داوطلب نسبت به افراد غیرداوطلب نمرات پایین تری در صفت شخصیتی دلپذیربودن به دست آوردند. در مرحله دوم، مشخص شد که سبک های دفاعی افراد داوطلب و غیرداوطلب نیز تفاوت دارد. افراد داوطلب جراحی زیبایی درهنگام حل تعارض مقابله های غیرمنطقی تر و سبک های دفاعی رشدنایافته تری را به کار می برند. از چشم اندازی دیگر، مشاهده شد که بین صفات شخصیت و سبک-های دفاعی افراد داوطلب جراحی زیبایی ارتباط وجود دارد، به این صورت که هرچه نمرات فرد در صفات شخصیتی مثبت بیشتر باشد، از مکانیسم های دفاعی رشدیافته تری استفاده می نمایند و بالعکس. علاوه بر این، سه متغیر مجردبودن، تحصیلات بالای مادر و وجود سبک های دفاعی روان آزرده، پیش بینی کننده های قوی برای گرایش به جراحی زیبایی بودند. بحث و نتیجه گیری: انگیزه جستجوی جراحی زیبایی بر اساس ترکیبی از عوامل روانشناختی، هیجانی و شخصیتی است و صفات و ویژگی های شخصیتی افراد داوطلب جراحی زیبایی با روش های دفاعی و مقابله ای که این افراد اتخاذ می کنند، ارتباط مستقیم دارد. به عبارتی دفاع های من به عنوان مکانیسم های روان شناختی تعدیل کننده صفات ناسازگار و عواطف منفی به کار می روند.